Terapia SI

Czym jest Integracja Sensoryczna (Terapia SI)

        To umiejętność przetwarzania bodźców, które docierają do układu nerwowego człowieka z otaczającego świata poprzez receptory. Informacje pobrane przez zmysły takie jak: wzrok, dotyk, węch, smak, równowaga, czucie własnego ciała, są w mózgu porządkowane i nadawane jest im znaczenie, dzięki czemu możemy podejmować działania i reagować na różne sytuacje.

Kiedy mówimy zaburzeniach integracji sensorycznej?

   Jeżeli mózg nie radzi sobie z przetwarzaniem w odpowiedni sposób bodźców sensorycznych, może to wpływać negatywnie na rozwój motoryczny i poznawczy oraz utrudniać funkcjonowanie w życiu codziennym.

Objawami dysfunkcji Integracji sensorycznej są:

– trudności szkolne (nieprawidłowe reakcje i zachowania)

– nadruchliwość i problemy z koncentracją

– nieprawidłowy rozwój społeczny i emocjonalny

-mniejsza sprawność podczas zabaw z rówieśnikami

– wzmożona chęć zabaw związanych z podskakiwaniem, huśtaniem, obracaniem się

– opóźnienia w rozwoju mowy

– nadwrażliwość na dźwięki

– niewłaściwa tolerancja wrażeń dotykowych

– choroba lokomocyjna

– kłopoty z równowagą i koordynacją ruchową

– obniżone napięcie mięśniowe

Terapia

Może być przeprowadzona tylko po wcześniej przeprowadzonej diagnozie.

Pierwszym etapem jest rozmowa przeprowadzona z rodzicami dotycząca ciąży, przebytych chorób, dotychczasowego rozwoju dziecka oraz opinie innych specjalistów

Kolejnym krokiem jest diagnoza obejmująca:

– obserwację kliniczną (oceniającą stopień pobudzenia, koordynację, równowagę, planowanie ruchu, integrację odruchów)

– testy południowo–kalifornijskie (mające na celu ocenę percepcji dotykowej, jakość współpracy między półkulami mózgu, wyczucie rytmu i sekwencji)

– obserwację dziecka podczas aktywności swobodnej i zaplanowanej

Następnie diagnoza jest pisemnie podsumowana oraz omówiona (do 7 dni od daty spotkania)

Zajęcia terapeutyczne są prowadzone w formie zabawy ruchowej z użyciem specjalistycznego sprzętu. Odbywają się raz w tygodniu i trwają 50 minut.

Dla kogo jest adresowana terapia Integracji Sensorycznej?

Metoda ta wykorzystywana jest do pracy z dziećmi:

– mającymi trudności z koncentracją uwagi (ADHD, ADD)

– autystycznymi

– z trudnościami szkolnymi takimi jak: dysleksja, dysortografia, dyskalkulia

– z upośledzeniem umysłowym

– z mózgowym porażeniem dziecięcym

– cierpiącymi na schorzenia o podłożu genetycznym ( Zespół Downa, Aspergera, Reta)

– niedowidzącymi i niedosłyszącymi

Co może niepokoić rodziców:

– nadruchliwość dziecka

– trudności z nauką czytania lub liczenia

– odwracanie litery np. „p” i „d” lub pisanie cyfry w niewłaściwą stroną

– mylenie stron prawej i lewej

– nieradzenie sobie w sportach

– przejawianie nadmiernego lęku przed upadkiem lub wysokością

– nie pozwalanie na obcięcie paznokci

– nie lubi dotyku innych osób lub nadmiernie ściska

– sprawia wrażenie że nie rozumie co się do niego mówi

– ma trudności z powtórzeniem słów

– nie lubi nagłych głośnych dźwięków

Jakich efektów można oczekiwać po ukończeniu terapii:

–  poprawę funkcjonowania w sferze emocjonalnej i motorycznej

– poprawę reakcji równoważnych

– poprawia się odbiór bodźców dotykowych, smakowych, węchowych i kolorów

– wspieranie rozwoju mowy poprzez stymulowanie układu przedsionkowego

– rozpoznawanie schematu własnego ciała

– zdolność planowania ruchów w obrębie motoryki dużej

– poprawę koncentracji

– dziecko nabywa umiejętności precyzyjnego manipulowania w zakresie motoryki małej

– następuje integracja odruchów

– poprawa napięcia mięśniowego

– właściwe różnicowanie kierunków

– prawidłowa ocena odległości, głębi i wysokości

Terapia Integracji Sensorycznej jest bardzo efektywnym sposobem poprawiającym jakość i organizację przesyłanych informacji sensorycznych. Terapia odbywa się poprzez dostarczanie w kontrolowany sposób odpowiedniej ilości bodźców dotykowych, przedsionkowych, proprioceptywnych.

Zdjęcia https://pl.freepik.com/